Sumnje roditelja da su njihove bebe, koje su po rođenju proglašene mrtvim, ipak žive, probuđene su pre više od 15 godina kada su, kako su tvrdili, svoju decu igrom slučaja ili posle dugogodišnje potrage pronašli živu i zdravu u drugim porodicama. Potresne priče naširoko je objavljivala štampa, a krivične prijave koje su podnosili očajni roditelji ostale su bez ikakvog epiloga do presude evropskog suda u slučaju “Zorica Jovanović protiv Srbije”. Početkom dvehiljaditih, nakon burnih zahteva ogorčenih roditelja, osnovan je skupštinski Anketni odbor koji je trebalo da pomogne u rasvetljavanju slučajeva navodne krađe beba. Porodice su tada tužilaštvu podnele 764 krivične prijave od kojih je 539 odbačeno, i to najveći broj zbog zastarelosti, ali do danas ni jedna nije rešena iako su zaprećene kazne za oduzimanje maloletnog lica bile od jedne do 10 godina zatvora.
Najstariji slučaj koji je razmatrao Anketni odbor Skupštine Srbije za utvrđivanje istine o nestalim bebama bio je iz 1959. godine, dok ih je najviše bilo iz sedamdesetih i osamdesetih godina prošlog veka.
Tokom dugogodišnjih potraga za svojom decom, pojedini roditelji su, istraživajući sumnjive slučajeve, zaključili da uglavnom nestaju bebe bele puti i muškog pola, ali ni devojčice ne zaostaju na toj tužnoj listi..
Slučajeva je, na žalost, mnogo .. majke Zorica Jovanović, Drinka Radonjić, Ljiljana, Slavica, Slađana, Sofija..očevi Milutin Manojlović, Goran Filipović, Dragan, Dušan, Zoran, Bogdan, Radiša..